Istorija transplantacije kose i progres metoda

02/10/18

Kako je napredovala transplantacija kose

Dr Shoji Okuda (1886–1962) je 1939 objavio dokument u Japanskom žurnalu (Dermatologija i Urologija) o metalnoj, šupljoj cevi koja ima dva kraja od koje je jedan naoštren, za transplantaciju kose. Zbog izbijanja rata i pažnje koja je bila usmerena ka tome radovi Dr Okude pali su u „senku“.

Tek 2004 te njegovi dokumenti su prevedeni pod nazivom „Dr Okuda papers“. U njima je shvaćeno da je zapravo Dr Okuda prvi vizionar pojedinačnog prebacivanja folikula.

Transplantacija kose – rani radovi

Zvanično prvu operaciju transplantacije kose, obavio je Dr Norman Orentreich 1952. godine u Njujorku. Nakon što je nevladina medicinska zajednica odbacila prvih nekoliko podnesaka ovog rada, ova istorijska studija je konačno objavljena 1959. godine. Dr. Orentreich je osmislio izraz „donatorska dominacija“ kako bi objasnio osnovni princip transplantacije kose. Tvrdi da transplantirana kosa nastavlja da pokazuje iste karakteristike kao kosa sa predela glave koja je uzeta prilikom procedure transplantacije. Drugim rečima, zdrava kosa koja se uzima sa potiljka ili bočne strane glave (stalna zona) nastaviće da raste kao da je i dalje u izvornoj lokaciji. Dominantna dominacija objašnjava zašto je kosa u donatorskom području nastavila da raste nakon što je presađena na predele glave bez kose. Utvrdiolo se da je kosa iz donatorskog dela otporna na ćelavost.

Nažalost, uzbuđenje oko ovog otkrića bilo je daleko od ubeđenja da podsticanje kose da raste nije garantovalo uspešan kozmetički rezultat. Tokom 70tih godina  sve procedure transplantacije kose su koristile velike graftove. One su postale poznate pod nazivom „čepovi za kosu“, a termin „čepovi za kosu“ postali su sinonim za transplantaciju kose. Godinama su ovi „čepovi za kosu“ predstavljali jedinu hiruršku opciju, tako da je to pacijentima bila jedina opcija. Svi koji su želeli da im se obnovi kosa, prihvatili su manje optimalne ishode.